DÜÇAR

[fars.] прил. кьунвай, акунвай, галукьнавай, кьилел атанвай (мес. са кар, дерт, бала); // düçar etmək чин-чинал гъун, дуьшуьшарун; кьилел гъун (са кар); düçar olmaq а) кьилел атун; галукьун (мес. дерт, азар, хасаратвал); гьатун (мес. ашкъида); б) туьш хьун, дуьшуьш хьун, чин-чинал атун, гьалтун.