DIMIQ
сущ. рах. 1. сив (атӀудай затӀунин хци пад); dəhrənin dımığı дегьредин сив; // атӀудай затӀунин кӀуф (мес. дегьредин); 2. элкъвей ттум квай хеб.
1 сущ. разг. овца с круглым курдюком 2 сущ. разг. заострённый выступ лезвия режущих инструментов
Полностью »is. dan. 1. Kəsən şeyin iti tərəfi. Dəhrənin dımığı. // Kəsən şeyin ucu. Qiyməkeşin dımığı yuxarı baxır, dəhrəninki aşağı
Полностью »