DIRMANMAQ

f. Əl və ayaqlar vasitəsilə dik bir yerə, yuxarıya qalxmaq, dırmaşmaq, çıxmaq.
[Qoyunlar] qulaqlarını qırparaq birdən-birə döndülər, quyruqlarını ata-ata, mələşə-mələşə təpəni başıyuxarı dırmandılar. A.Şaiq.
İnsanın peşəsi dünyanın yoxuşlarını dırmanmaqdır… A.Divanbəyoğlu.

// Ümumiyyətlə, hündür bir yerə çıxmaq, qalxmaq.
Maşınımız Lənkərandan dağlara doğru nərildəyə-nərildəyə dırmanır. S.Rüstəm.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ çıxmaq — qalxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ DIRMANMAQ – DÜŞMƏK At belində yavaş-yavaş dırmanırıq dağlara (S.Rüstəm); Qaraca qız armudları dərib, pişiyi qucağına alaraq yerə düşdü (S
DIRMANMA
DIRMAŞDIRMA

Digər lüğətlərdə

бу́рка виртуа́льность гла́дко даба́ дра́ла жёсткость ла́пушка лему́р мусавати́ст перело́г раску́порка сде́ржанность украинский усло́вие атоми́зм во́лчий билет мильто́нша непода́тливый тома́тный тупомо́рдый glossography shaper sodden unknot Walter