DIRMIQ

is. Torpağın içində olan quru ot, kök qalıqları və s.-ni darayıb təmizləməyə, kəsəkləri xırdalamağa məxsus kənd təsərrüfatı aləti; çəng. Kəsəkləri dırmıqla əzmək. Kökündən çıxarılmış quzapayılar dırmıqla yığılır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DIRMIQ DIRMIQ, DARAQ, ÇƏNG (kənd təsərrüfatı aləti)
DIRMAŞMAQ
DIRMIQÇI
OBASTAN VİKİ
Dırmıq
Dırmıq — əmək aləti. Dırmıq (bəzi hallarda Dımrıq)ləklərdə torpağın hamarlanmasında, bağ-bostanların ot, alaq və kəsəkdən təmizlənməsində, biçilmiş ot və taxılın yığılmasında (dırmıqlanmasında) işlədilir. Dırmıq ağac sapdan, dişağacı və dişlərdən ibarətdir. Diş taxtasının düz, yaxud oval formasına görə müxtəlif quruluşlu dırmıqlar var. Dırmıq Azərbaycanın bəzi zonalarında çəng, cılğı, dirnəvuc, darinquc, daraq, rəndə və s. adlarla da məlumdur. Naxçıvanda dırmıqdişli mala növüdür. XIX əsrin ikinci yarısından Azərbaycanda dəmir dırmıqdan da istifadə edilir.

Digər lüğətlərdə

вдави́ть дипло́мник дошколёнок заду́мывать кёрлинг на основа́нии приплю́щивание сие́ста танатологи́ческий гальвано́метр зача́ливать несоверше́нный полно́щный пошля́чка запузырить шамаш condottiere hereditability Jacob melodist neoteric verismo завещательный закаспийский неподражаемость