DƏNLİK

DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi.

DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır. Onun boğazında dənlik xəstəliyi əmələ gəlib.

DƏNLİK III is. Quşlar üçün yemlik taxıl.

DƏNLİK IV is. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu. Bircə ovuc dənim vardı; Dənliyə tökülmədi; Torpağa əkilmədi (M.Araz).

DƏNƏ
DƏRMƏK

Digər lüğətlərdə

зако́нчить навстре́чу неиспы́танный осо́знанный пацифи́зм фатова́то фоли́ть цезари́зм безнача́льность лизуне́ц перекоря́ться подкла́дочный речь тёска токоприёмник усили́тельный мыкось-накось Antilles boffo character sketch ipseity pelage падучая священство фасовочный