DƏYMƏK

DƏYMƏK I f. Toxunmaq. Daş atanın daşı özünə dəysin; Toxunmasın dırnağına Vətənin (Aşıq Şəmşir).

DƏYMƏK II f. Yetişmək. Dad sənin əlindən, a qanlı fələk; Könül həsrət qaldı yara dəyməmiş (Aşıq Şəmşir).

DƏYMƏK III f. Yoxlamaq, baş çəkmək. Gedim bir bacımgilə dəyim, görüm necə dolanırlar.

DƏYMƏK IV f. Görünmək. Qaranlıq küçədə gözümə heç kəs dəymədi (Q.İlkin).

DƏRMƏK
DIRNAQ

Digər lüğətlərdə

во исполне́ние дохнуть ликви́дность реноме́ самова́ришко сорочи́ть гурто́м пришпандо́рить раздолби́ть стяжа́тельство уве́сить Раковор слепень cellarer kopek explicatory Hibernian Narmada Nile sexangle townet буссоль поглощённый скульптурный тыловик