EHKAM

is. [ ər. “hökm” söz. cəmi]
1. Hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu. İslam dininin ehkamları.
– Peymani-fərhəngin ehkamından hər gün nədimlər padşaha oxurdular. M.F.Axundzadə.
O kəs ki “Cameyi-Abbas” kitabında dərc olunan həmin şəriət ehkamından xəbərdar deyil, o kəs bu yazılan mətləbi layiqincə başa düşməyəcək. C.Məmmədquluzadə.
[Hacı:] Cəmi millətlər ayılıb islam dininin mübarək ehkamlarından faydalanıblar. Mir Cəlal.

2. Bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun.
Müstəbid zülmünü doğrultmaq üçün; Ehkamlar yaratdı, bütlər yaratdı. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • EHKAM hökm

Etimologiya

  • EHKAM Ərəbcə hökm sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
EH
EHKAMPƏRƏST

Digər lüğətlərdə

изобличи́тель кимо́граф леворадика́л растоло́чься бечёвочный вы... диале́ктный ла́йнерский мето́дика пестряки́ поча́ще уфоло́гия шемя́кин суд кондрашка calorification chump didactive Dorado henna-dyed launching tower subplot underused waferer дыхательный усач