ehmal
ehmal
[ər.] 1. нареч. яваш, аста, явашдиз, явашдаказ, секиндиз, астадаказ (мес. рак ахъаюн); 2. сущ. клас. фикир тагун, гьисаба такьун, кваз такьун, яб тагу
Полностью »ə. 1) əhəmiyyət verməmə, vəzifəsini yerinə yetirməmə; 2) başısoyuqluq, səhlənkarlıq
Полностью »I нареч. 1. тихо, бесшумно. Ehmal qapını açdı тихо открыл дверь, ehmal dedi тихо сказал 2. осторожно: 1) негрубо, деликатно
Полностью »[ər.] 1. zərf Yavaş, yavaşca, sakit, asta, üsullu. Qapını ehmal açmaq. Sözü ehmal demək. – Bir para söz də deyir ehmal kişi! Ağzıdualı, qoca baqqal ki
Полностью »