EHSASAT

is. [ ər. “ehsas” söz. cəmi] kit. Hisslər, duyğular.
XVI əsrdə Azərbaycan dili hər cür fəlsəfi fikirləri və dərin ehsasatı ifadə edəcək yüksəkliyə qalxmışdı. M.İbrahimov.
“Könüldə fırtına” (şeirlər kitabı) pis ehsasat yaradır. Ə.Vəliyev.

EHSAS
EHTİKAR

Digər lüğətlərdə

бреха́ть взгреть двухходо́вый не то́лько что..., а разноме́рный страше́нный высма́ркиваться онко́льный расклёпывание рассчита́ться сцара́пывать устели́ть мушмула орондук fathead Grail illuminant Kabyle plumbic Van валяльня вперёдсмотрящий неубедительный пересортица пересыпать