1. Ehtiyat gözləməyən, işin dal-qabağını gözləməyən, qabaqcadan tədbir görməyən, tədbirsiz, üsulsuz. Ehtiyatsız adam.
– Bəzən ehtiyatsız, kiçik bir xata; Böyük faciələr yaradır, demək!
…Gurşad yağmur ehtiyatsız yolçuları islanmış cücəyə döndərir.
// Zərf mənasında. Ehtiyatsız iş görmək. Ehtiyatsız davranmaq.
2. Heç bir ehtiyatı, tədarükü olmayan. Ehtiyatsız ev. Ehtiyatsız adam.
– Buradır yoxluğa gedən yol, bəli; Ehtiyatsız atma qədəm irəli!
