EHYA

[ ər. ] klas. Vücuda gətirmə, canlandırma, bərpaetmə.
□ Ehya etmək (qılmaq) – canlandırmaq, bərpa etmək, vücuda gətirmək.
Ehya qılur əgərçi dəmin, ey sənəm; Xəlvət nişinə şahidü şəmü şəkər gərək. Nəsimi.
O, Səfəvilər dövrünün, Şeyx Səfinin səltənətinin nüfuz və ehtiramını ehya etmək istəyir. Ə.Haqverdiyev.
Bir də Zeybək qızını xatırladı, zehnində onun məhzun baxışını ehya etdi. Çəmənzəminli.

EHTİZAZ
EHYANA
OBASTAN VİKİ
Ver Sözə Ehya ki... (1989)
== Məzmun == Filmdə dahi şair Məhəmməd Füzulinin söz hikmətindən söhbət açılır. Filmdə iştirak edən alim və xanəndələr məşvərət məclisində Füzulinin qəzəllərindəki mənaları açmağa çalışırlar.
Ver sözə ehya ki... (film, 1989)
== Məzmun == Filmdə dahi şair Məhəmməd Füzulinin söz hikmətindən söhbət açılır. Filmdə iştirak edən alim və xanəndələr məşvərət məclisində Füzulinin qəzəllərindəki mənaları açmağa çalışırlar.

Digər lüğətlərdə

вы́бегаться госпожа́ духови́к закоря́читься испога́ниваться попы́хать пяти... теплово́зник ассоциа́ция вися́чий лизну́ть перекра́шивание показать коготки́ помыка́тельство скры́тничать террико́н мерета aeromancy cordial inshell placate Trinity term xyster округлить холщовый