ELBAŞILIQ

is. tar. Elbaşının işi, vəzifəsi; başçılıq, rəhbərlik. [İldırım:] Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz azad istəyidir.
“Ellik” işlər üçün isə el özü sıra ilə elbaşılıq edir. C.Cabbarlı.

ELBAŞI
ELBƏYİ

Digər lüğətlərdə

годя́щий нада́иваться ну и ну́ оби́дчивый сакрамента́льный сетесна́стный вы́явить ду́дочками дымохо́дный криминали́ст обострённость оптима́льно слип флотацио́нный aidman fetid glut magnetic coupling petzite slow match жираф надеяться отвёртывать продажность растолковывать