[ yun. ] Ədəbi əsərin son hissəsi.
// Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir.
// Son, nəticə, xatimə. Üsyanın epiloqu.
[yun.] эпилог (эдеби эсерда: геройрин гуьгъуьнин кьисметдикай хабар гудай эхиримжи кьил; // операдин эхиримжи перде; // эхир, нетижа)
Полностью »EPİLOQ (ədəb., son, axır) Epiloq çox zaman yazıçının əsərdə demək istədiklərini tamamlayır (C.Hacıyev); XATİMƏ Nizaminin mükafat aldığı kəndin nəhayət
Полностью »сущ. эпилог: 1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы 2. перен
Полностью »