EPİLOQ

сущ. эпилог:
1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы
2. перен. конец, развязка чего-л. Həyatın epiloqu эпилог жизни
EPİLEPTİK
EPİSENTR
OBASTAN VİKİ
Epiloq
Epiloq (yun. έπίλογος — sözdən sonra) — sonuncu hissə, bitmiş əsərə əlavə olunan və əlavə olunması mütləq olmayan hissə. Proloq kimi əvvəlcə əsərdə bəhs olunan şəxslər haqqında məlumat verir və ya oxucunu şəxsin əvvəlki həyatı haqqında məlumatlandırır. Epiloq ondan fərqlənir ki, düşüncə ola bilər, onda epiloq — həmişə hekayə kimi olur. Tipik epiloq — bəzən hər hansı bir başlığı olmadan — Dostoyevski və Turqanov kimi əsəri bitirirlər. Epiloqlar ümumiyyətlə gələcəkdə, əsas süjet bitdikdən sonra baş verir. Bəzi janrlarda, bir sıra əsərlərdə növbəti hissəyə işarə etmək üçün istifadə edilə bilər. Oxucuların marağını təmin etmək və hekayənin bitməmiş hissələrini gizlətmək üçün də istifadə olunur .

Digər lüğətlərdə

обша́стать паспорти́стка побуре́лый спрясть этиоля́ция вы́ключиться вы́прячься госпредприя́тие квашо́нка конусообра́зно надо́рванно новозаве́тный перекра́шивание по́чвеннический преумно́жить протодья́конский фуге́тта темляк Agamemnon décor moralization vaporize корнет-а-пистон тюремщица эпилептик