etibarsız
etibarsız
прил. ихтибарсуз (1. ихтибар алачир; ихтибарвал ийиз тежер; ихтибар амачир; // etibarsız çıxmaq ихтибарсуз акъатун, гайи гафунал акъваз тавун, вафасуз
Tam oxu »sif. 1) mal fondé,-e ; 2) peu sûr,-e, sur qui on ne peut pas compter ; ~ mənbə source f peu sûre ; ~ dost ami m infidèle ; ~ ər (arvad) mari m (femme
Tam oxu »s. 1. unreliable; ~ mənbə unreliable source; 2. disloyal, unfaithful; ~ dost disloyal / unfaithful friend; ~ ər (arvad) unfaithful husband (wife); ~ ç
Tam oxu »ETİBARSIZ (etibarı olmayan) Etibarı kəsib etibarsız yar; Əl qaldırıb özgə yarə yalvarır (“Lətif şah”); BİETİBAR [Nisə xanım:] Bəs olsa da, amma bietib
Tam oxu »прил. 1. ненадёжный: 1) такой, на которого нельзя положиться, которому нельзя доверять. Etibarsız adam ненадёжный человек 2) вызывающий опасения относ
Tam oxu »sif. 1. Etibarı olmayan. Etibarsız yoldaş. Etibarsız dost. – Etibarı kəsib, etibarsız yar; Əl qaldırıb, özgə yara yalvarar
Tam oxu »1. ненадежный; 2. не заслуживающий доверия, неблагонадежный; 3. непрочный, неустойчивый;
Tam oxu »