ETİQAD
\[ər.\] сущ. 1. са куьнал рикӀяй чӀалахъ хьун, агъун; инам; фикир; // etiqad etmək (eləmək, bəsləmək) рикӀяй чӀалахъ хьун, иман гъун, рикӀяй тестикь авун; 2. дин. са диндал ва мезгьебдал чӀалахъ хьунухь, инам.
is. 1) foi f, réligion f, croyance f ; Məhəmməd ~ı réligion f de Mahomet ; 2) conviction f, assurence f, certitude f
Tam oxu »i. 1. faith, belief; Məhəmməd ~ı the Mohammedan faith; 2. sureness, conviction; ~ etmək bax inanmaq
Tam oxu »1. ETİQAD (bir din və məzhəbə inanma) Mən elə hacı tanıyıram ki, özünün heç bir zada etiqadı olmaya-olmaya Məkkəyə müşərrəf olur (Ə
Tam oxu »сущ. 1. вера: 1) твёрдая уверенность в чём-л. Möhkəm etiqad nəyə твёрдая вера во что; ideala etiqad вера в идеал, etiqadını itirmək потерять веру в о
Tam oxu »is. [ər.] 1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. [Dilarada] ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!… M
Tam oxu »