Qorxmaq, ehtiyat etmək, çəkinmək anlamlarında işlənir və mənbələrdə ayman, eymən, ayın formalarında yazılıb. Sözün kökü “ay”dır, mənası “qorxu” deməkdir. Mənbələrdə aya “опасаться”, ayat “qorxut” mənalarında işlədilib. Deməli, eymən sözü ay-a-man kimi olub və formasını dəyişərək eymən şəklini kəsb edib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)