eşitmək
eşitmək
гл. 1. ван хьун; ван атун; атун (ван), хьун (ван); 2. яб акалун, яб гун, фикир гун; 3. хабардар хьун, хабар хьун, малум хьун, чир хьун; 4
Tam oxu »f. 1) entendre vi, entendre dire (səs, tıqqıltı, qışqırtı və s haqq.) ; ~ raisonner vt, bruire vt ; pis ~ avoir l’oreille dure ; Mən sizi eşidə bilmir
Tam oxu »Qulaq sözü ilə bərabər onun sinonimi kimi uş kəlməsi də mövcud olub (görünür, rus dilindəki ухо, farslardakı quş sözləri də bununla qohumdur)
Tam oxu »f. 1. to hear* (d.); səs (tıqqıltı, qışqırtı) ~ to hear* a voice (a knock, a shout); pis ~ to be* hard of hearing; Mən sizi eşidə bilmirəm I can’t hea
Tam oxu »1. EŞİTMƏK Zərnigar, qardaşının hirsli səsini eşitdi: “Beşaçılan! doldurub damın üstündə gözləyəcəyəm
Tam oxu »глаг. 1. слышать: 1) воспринимать слухом какие-л. звуки. Aydın eşidirəm слышу ясно 2) обладать слухом
Tam oxu »f. 1. Hər hansı bir səsi qulaqla qavramaq, almaq, duymaq, mənimsəmək. Danışanların səsini eşitmək. O biri otaqdan səs eşitmək
Tam oxu »