EŞMƏ₁


1.Eşmək”dən f.is.
2. sif. Burulmuş, eşilmiş, eşilib hazırlanmış. Eşmə qamçı.
– Molla uzun və qara müştüyün başına sancılmış eşmə papirosa qullab vuraraq ətrafına tüstü yayırdı… T.Ş.Simurq.
[Koxa:] Şahməmməd, and olsun bu eşmə bığa; Sənə yalan satmaz ömründə koxa. S.Rüstəm.

Синонимы

  • EŞMƏ hörmə — toxuma
  • EŞMƏ sarıma — dolama
  • EŞMƏ əlləşmə — axtarma — töküşdürmə — qurdalama
  • EŞMƏ burma
  • EŞMƏ qazıma
EŞQPƏRVƏR
EŞMƏ₂

Значение слова в других словарях

гра́фствовать интони́ровать исказни́ть неудовлетворённо отрази́ться офицерьё палочкови́дно приволочи́ть проко́вывать пропове́дничество самодвиже́ние антисталини́стский вкле́иться закру́тка преломи́ться у́стный шпор experiential Morris most Saint George's two-and-one-half striper ковырять приток четырёхэтажный