ə. 1) puç, heç; 2) çox zəif, gücdən düşmüş; taqətsiz.
ə. 1) puç, heç; 2) çox zəif, gücdən düşmüş; taqətsiz.
sif. [ər.] Həmişəlik olmayan, axırı puç, axırı olmayan; müvəqqəti, keçici, qalmayan. Dost tutma dünyanı, fanidir, fani; Aldanıb özünü xar eyləməynən
Tam oxu »прил. бренный, тленный (подверженный тлению, разрушению, гибели; не вечный, преходящий). Fani dünya бренный мир
Tam oxu »s. frail; perishable, mortal; liable to decay; İnsan ömrü fanidir Man’s life is frail
Tam oxu »[ər.] прил. фани, гьамишалух тушир, эхир пуч тир, эхир авачир; вахтуналди тир, алатна фидай, гьамиша амукь тийир (мес
Tam oxu »FANİ O [Çərkəz], dünyanı fani hesab edir, insanlardakı vəfasızlığa acı-acı gülürdü (M.Hüseyn); PUÇ Əhməd: Ay bivəfa, puç dünya! (N
Tam oxu »sonlu və keçici olan hər bir şeydir. İslama görə Allahdan başqa hər şey fanidir. Bu barədə Quranda da (28: 88) ayə vardır
Tam oxu »