ə. pis işlər görən, günahkar.
ə. pis işlər görən, günahkar.
[ər.] сущ. фасикь (1. гунагь тир (чӀуру) краралди машгъул тир кас; динсуз; 2. фитнечи, буьгьтенчи, араяр акадардайди)
Полностью »\ – imanlı adamın kafirliyi. Yəni küfür və iman arasında olan şəxs. Bəzi məzhəblərə görə, fasiq olan kəs tövbə etmədən ölərsə, əbədi olaraq cəhənnəm
Полностью »I прил. 1. неверующий 2. безнравственный II сущ. 1. грешник(-ца) 2. распутник(-ца), развратник(-ца)
Полностью »is. [ər.] 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. [Quşbazoğlunun] Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi
Полностью »