FENOTİP

сущ. биол. фенотип (совокупность всех признаков и свойств организма, сформировавшихся в процессе его индивидуального развития)
FENOPLAST
FEODAL
OBASTAN VİKİ
Fenotip
Fenotip, genetik (genotip) və ekoloji faktorların yaratdığı xüsusiyyətlərin canlının xarici görünüşündəki əks olunması. Fenotip əksəriyyətlə genler tərəfindən təyin olunar ancaq bəzi şərtlərdə digər faktorlar, fenotipin genotipe yüzdə yüz uymasını maneə törədə bilər. Bu vəziyyətə hipomorfizm deyilir. Fenotip, zaman içində dəyişə bilər. Birdən çox genlə nəzarət edilən xüsusiyyətlərin fenotipleri də komplekslik göstərər. Genlərin vəziyyətinə görə müxtəliflik göstərən fenotip siniflərinə pleitropik fenotipler deyilir. Bioloji təsnif etmənin primitiv mərhələsində istifadə edilən təsnif etmə üsulu, canlıların görünüşləri; yəni fenotipleri üzərinə qurulmuşdu. Ancaq genetika elminin inkişafı nəticəsində molekulyar səviyyədə təsnif etməyə keçilmişdir. Ortaq fenotipe sahib canlılar, hər vaxt təkamüllü olaraq ortaq atadan gəlməzlər. kəsişən təkamül, fenotiplerin bir-birlərinə bənzəməsini doğura bilər.

Digər lüğətlərdə

баловни́к башта́нный брезе́нтовка гумани́стика густобро́вый крови́ночка матчи́ш погреме́ть пу́почка рок-тусо́вка скле́иться факти́ческий фотоэтю́д дворня́га молоча́й пуантили́ст овен плеть benighted peroses roomette Sassenach though бензоколонка суррогат