1. Fışqıraraq çıxan suyun, mayenin, qazın, buxarın və s.-nin çıxardığı xəfif səs; fışıltı. Qazın fışqırtısı. – Məmməd bəy təpədə birisinə çatıb, arxadan qılıncı boynuna endirdi.
Qan fışqırtı ilə atın yəhərəsbabına səpildi.
[Bulaqların] bəziləri daşların sinəsindən fışqırtilə fəvvarə vurur, bəzisi isə pıqqapıqla, sanki qaynaya-qaynaya çıxır.
2. Püskürmə, püskürtü.