FƏR1
f. burdurma (saç haqqında).
FƏR2
ə. bax fərr.
FƏR3
ə. qaçma, qaçaqaç.
FƏR’
ə. 1) budaq, qol-budaq; 2) şöbə, bölmə; 3) əsas olmayan, ikinci dərəcəli; 4) xülasə; 5) faiz, sələm; 6) artım, gəlir. Fər’i-kainat kainatın əsli, aləmin mayası.
FƏR1
f. burdurma (saç haqqında).
FƏR2
ə. bax fərr.
FƏR3
ə. qaçma, qaçaqaç.
FƏR’
ə. 1) budaq, qol-budaq; 2) şöbə, bölmə; 3) əsas olmayan, ikinci dərəcəli; 4) xülasə; 5) faiz, sələm; 6) artım, gəlir. Fər’i-kainat kainatın əsli, aləmin mayası.
\ – bölmə, şöbə. əsas olanın bölmələri, onu təşkil edənlər. Sözün kökü fərə`a dən gəlir.
Полностью »Farsca “parlaq”, “yüksək əhval” deməkdir. Fərli və fərsiz də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »1 сущ. устар. великолепие, яркость, пышность, блеск 2 устар. I сущ. ветвь, ответвление II прил. неглавный, второстепенный
Полностью »