FƏRSİZ

sif. Əlindən iş gəlməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, bivec, bifər. Fərsiz övlad. Fərsiz uşaq. – Fərsiz qoyunu qurd yeyər. ( Ata. sözü ). Qədim zamanda bir Əhməd adlı tacir var imiş.
Bu tacirin Fəraməz adlı fərsiz bir oğlu var imiş. (Nağıl).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FƏRSİZ FƏRSİZ (əlindən iş gəlməyən) [Güləbətin:] Məgər xanım, çox istədiyi böyük qızını demirəm, lap elə o fərsiz qızını
  • FƏRSİZ süst — küt — ölüvay
  • FƏRSİZ yararsız — gərəksiz — faydasız — xeyirsiz — səmərəsiz

Etimologiya

  • FƏRSİZ Kökü (fər) farsca “parlaq”, “işıq” deməkdir, fərsiz “işıqsız” deməkdir, amma “bacarıqsız” anlamını da əks etdirir
FƏRSƏNG
FƏRSİZLİK

Digər lüğətlərdə

бакенба́рды безвы́ходность сгиба́тель яхтсме́нский вычисля́ться галу́нный изнача́льный плю́ска сифо́н сожра́ть хороше́нько чуви́ха ethylene light-headed molecular plate-basket snowbank strikebreaker tail on tantalize восемнадцать детализировать курсив нефтехимический пылать