FIRÇILDAMAQ
сущ. жиртӀ-жиртӀ авун, лурчӀ-лурчӀ авун (мес. къенез яд фейи чекмеяр алаз къекъведамаз ва я палчухдай фидамаз).
глаг. хлюпать (издавать характерные чавкающие звуки – о грязи, жиже, воде и т.п.); чавкать, чмокать. Ayağımın altında palçıq fırçıldayır под ногами гр
Полностью »f. Fırçıltı səsi çıxarmaq, fırç-fırç eləmək. Kosa içində su fırçıldayan (f.sif.) qaloşlarını tappıldada-tappıldada qayıdıb çöl tərəfdən [Sübhanverdiza
Полностью »