Qədim mənbələrdə bu kəlmənin gündün variantı da qeydə alınıb. Aydın qəlibi üzrə (ay və dan, yəni “ay işığı”), gündün (gün və dan, yəni “gün işığı”) sözü yaranıb. Elə gündüz özü də “gün işığı” deməkdir (ulduz qəlibi üzrə əmələ gəlib). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
сущ. югъ (суткадин рагъ акьурдалй акӀидалди экуь вахт; “йиф” акси); // gündüz(ün) günorta çağı йикъан нисинихъ
Tam oxu »I. i. in the day-time, by day; (günortadan sonra) in the afternoon II. s.: ~ növbəsi day shift; ~ tamaşası matinee fr
Tam oxu »I сущ. день (часть суток от восхода до захода солнца, от утра до вечера) II нареч. днём (в дневное время)
Tam oxu »is. Gecə-gündüzün işıqlı hissəsi; gündoğandan günbatana qədər olan müddət (gecə müqabili). Gündüz getmədiyin yolu gecə getmə
Tam oxu »