GEDƏRGİ

sif. Mütləq getməli olan, qala bilməyən. Gedərgi adam.
– Arazam, Kürə bəndəm; Bülbüləm, gülə bəndəm; Mən gedərgi qonağam; Bir şirin dilə bəndəm. (Bayatı).
Aşıq mənəm, qalalar; Bürcsüz olmaz qalalar; Çünki gedərgi olduq; Sağlıq ilə qalalar. Sarı Aşıq.

// Müvəqqəti, daimi olmayan.
Həqiqət eşqilə gəldik cahana; Onun hökmüylə də gedərgiyik biz. S.Vurğun.

GEDƏR-GƏLMƏZ
GEDƏRİ

Digər lüğətlərdə

клубни́ка Мо́йка отка́шляться оторопе́лость па́мятование прохрапе́ть ула́мывание зарубцева́ть нигери́йский пе́нковый поперёк горла стать снести́сь терпели́во хромати́зм пароль Руса answer antisplash cultish rude sect unfledged вольница зажилить металлургический