GEDƏRGİ
прил. мутӀлакь хъфин лазим тир, амукь тийир, хъфидай (мес. мугьман); // вахтуналди тир, эбеди тушир; фидай.
sif. Mütləq getməli olan, qala bilməyən. Gedərgi adam. – Arazam, Kürə bəndəm; Bülbüləm, gülə bəndəm; Mən gedərgi qonağam; Bir şirin dilə bəndəm
Полностью »