GEYMƏK₁

f.
1. Əyninə paltar, ayağa ayaqqabı və başa papaq keçirmək. Çəkmələrini geymək. Pencəyini geymək. İsti paltar geymək.
– Qurban … durdu ayağa və ətəklərinin kəcini silib başmaqlarını geydi və yavaş-yavaş üz qoydu getməyə. C.Məmmədquluzadə.
[Ağa:] Özüm də … kürkü tərsinə geyib bir damın içində gizlənmişdim… Ə.Haqverdiyev.
Oğlan atasının əlindən öpüb çıxdı və ox-yayını götürüb, dava libasını geyib bağa getdi. Çəmənzəminli.

2. məc. Örtülmək, üstü örtülmək. Dağlar ağ geymişdi.

Etimologiya

  • GEYMƏK Mənbələrdə ged sözü geymək feilinin sinonimi kimi verilib. Gigir sözü “вводить” mənasında açıqlanıb. Ehtimal ki, sözün əsli gir feili ilə bağlıdır: qə
GEYMƏK₂
GEYMƏLİ

Digər lüğətlərdə

дезодора́нт ме́неджер светло-голубо́й авторите́т зуба́ми держаться на́кось выкуси! натаратори́ть недоброжела́тельный отстыко́вываться пальтецо́ просе́в пустить по́ миру шерл эпейрофоре́з apprehensible celebrate check-strap resupply self-justification student trouper консоль отталкиваться попадья сайга