GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Digər lüğətlərdə

кувыркну́ть насле́дница сволочь чуми́за вспе́нивать подсы́лка потроши́ться разрисо́вывание сальвадо́рец сва́дебный генерал учу́ивать лощить трактир ashman deceit hour angle impeachment incorrectly indweller Otranto pheasantry sky-born wash drawing атака вышибать