GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Синонимы

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Значение слова в других словарях

взла́мывание переутю́живание подтушёвываться свежевы́печенный стружи́ться Эльдора́до доце́нтский затвердева́нье звать ка́пельница натерпе́ться отчёркивать парна́я перекрути́ть потря́хивание expressional hipped ostreicultural rapporteur stagnicolous swami upperclassman вышеприведённый накрыть стимулирование