GÖYLÜK²
сущ. 1. кил. göyərtilik; 2. чӀур, векь, къаз; багъ-сал, къацу чка.
GÖYLÜK I is. Göy olan yer. Dağların ətəklərindəki göylük ayazıyır, şəklini dəyişirdi (S.Rəhimov). GÖYLÜK II is
Tam oxu »1 сущ. синева, синь. Səmanın göylüyü синева неба 2 сущ. 1. место, изобилующее зеленью, растительностью 2
Tam oxu »is. 1. bax göyərtilik. Göylüyü sulamaq. 2. Otlaq, otluq, yaşıllıq. Sürünü göylüyə buraxmaq. – Bəzəsin çölləri başdan-başa göylük, otluq; Ta əzəldən bi
Tam oxu »is. Göy rəngdə olma; mavilik. Paltarın göylüyü. – Göylüyünü necə saxlar bu göylük; Durnaları dönməz oldu dağların… M
Tam oxu »1. синева, просинь, лазурь, голубизна; 2. зелень, растительность; 3. синяк; 4. скупость;
Tam oxu »