GÖZƏK

is. məh.
1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi.
2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenidən toxumaqla salınan yamaq.

Etimologiya

  • GÖZƏK Çuvalın ağzını kəndirlə bağlamaq üçün gözəklər (петля) tikirlər. Sözün kökü göz ismi ilə bağlıdır (“stolun gözü” deyirik), -ə şəkilçisi feil düzəldir
GÖZƏGÖRÜNMƏZLİK
GÖZƏKLİ
OBASTAN VİKİ
Gözək
Gözək – müxtəlif əşyaları bağlamaq üçün istifadə edilən ip, nazik kəndir, qaytan.. Gözək alaçıq çubuqlarını bir-birinə bənd etmək, çuvalın, xurcunun, məfrəşin və s. ağzını bağlamaq üçün toxunardı. == Toxunma qaydası == Toxunma qaydası aşağıdakı kimidir: Müəyyən uzunluqdakı ipləri iki, üç qat edib bir ucunu bir yerə (dirəyə) bağlayır. İp tağlarını bir halda sağ tərəf üstə digər halda isə sol tərəf üstə bir-birinin üstündən keçirib bərkitməklə toxuyur, sonda isə uclarına qotaz toxuyurlar.

Digər lüğətlərdə

бра́во взаимообусло́вленный замоли́ть зов изно́шенный Испове́дник компоно́вочный органопла́стик спа́льный ушни́к водоотли́в вы́кормок ка́нтик кик мари́ец перела́мывание приготови́тельный класс реви́зия antitheft device cephalopoda garment hyperopia matriliny отказывать ояловеть