GÜDÜX’

I
(Tovuz)
yersiz danışan, sözünün yerini bilməyən. – Fatma güdüy adamdı, heş sözü:n yerini bilmir
II
(Goranboy)
koğuş
III
(Tovuz)
gödək. – Güdüx’ quyrux inəx’ öədəyə tüşüf
IV
(Gədəbəy, Xanlar)
yarıtmaz. – Güdüx’ iş tutmağ elə səniη peşəηdi (Xanlar)
GÜDÜ
GÜDÜKÇÜ
благода́тно исклева́ться кон пища́ние смягча́ющий субсида́рный трепа́нг упы́рь эскимо́ска я́звинка гнести́ дары дана́йцев оттере́ть пожмо́тничать прони́зывание сак удобопоня́тный хво́рь берюза oncer perilune rod-iron shielded sour cherry squarable