HƏSRƏTKEŞ
[ər. həsrət və fars. ...keş] сущ., прил. гьасрет чӀугвазвай, са затӀунин гьасретда авай (кас).
sif. və is. [ər. həsrət və fars. …keş] Həsrət çəkən, bir şeyin həsrətində olan. Həsrətkeş ana. – İki həsrətkeş birbirinə sarmaşdı
Полностью »прил. 1. тоскующий, скорбящий по кому-л., чему-л. Həsrətkeş ana тоскующая мать 2. страстно жаждующий, желающий чего-л
Полностью »