HALBUKİ

Bir-birinə zidd olan, bir-birini inkar edən iki fikrin qarşılaşdırıldığı tabesiz mürəkkəb cümlələrdə müstəqil cümlələr arasında əlaqə yaradan bağlayıcı; vəhalonki.
[Mansuru] görə bilmirdim, halbuki başqa yoldaşlarımıza arabir rast gəlirdim. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HALBUKİ HALBUKİ [Pərviz:] Çünki, anam inanırdı ki, gündüzlər biz məktəbdə olanda həyətə gələn olmur, cücələrin səsi də çıxmır, halbuki onlara toxunan olsa bir
HALBAHAL
HALƏ

Digər lüğətlərdə

в прису́тствии ме́ткий муштрова́ться обкру́чивать сиа́мский старьёвщица то́-то же фельдцейхме́йстерский богаты́рство вы́шка испа́чкаться нави́нчивание тиверцы assortative breeding de-afforestation holiness parched puss Talmudist изнеможённый изолированный кровопийца придушить романтик удружить