1. Kefli, az sərxoş.
Məhəbbətdən mey içmişəm, hallıyam.
2. bax hallıca.
3. dan. Xoşrəftar, xoştəbiət, xoşəhvallı. Hallı oğlan.
– Ovçusun görəndə maral baxışlım; Özü hallı, üzü xallı Sənəm, gəl!
◊ Hallı halına görə – gücünə, bacarığına, puluna, varına müvafiq, gücü çatdığı qədər, bacardığı qədər.
Kəbin hallı halına görə idi: 51, 101, 201, 301, 501, 1000, 2001 qızıla qədər olardı.
Yol xətti kənd Şuralarının arasında hallı halına görə bölünmüşdü.