HARMÓNİYA

[ yun. ]
1. mus. Musiqi nəzəriyyəsinin, akkordların düzülüşünü, musiqinin ümumi inkişafında onların qarşılıqlı əlaqəsini şərh edən bölməsi.
// Bir neçə həmahəng tonların bir vaxtda səslənməsi.
Əllini keçsə də yaşım; Nə polifoniya, nə harmoniyadan çıxır başım. R.Rza.

2. bax ahəng 1-ci mənada.
HARMATAN
HASAR

Значение слова в других словарях

герои́чески иммора́льный неходово́й позазева́ться проме́длить реэвакуацио́нный упоминове́ние замыва́ние интенсифици́роваться лени́вец натряса́ться подбе́ливание покати́ться ревтрибуна́л сколь тонкосло́йный точить зуб dulia glass-gauge Longford obdure outrage Persian walnut космы получательница