1. Azğınlaşmış, qudurmuş; ağlı başından oynamış kimi; azğın, qudurğan.
Gəzirlər havalı ağalar, bəylər; İşləyir qan-tərdə naxırçı, nökər.
□ Havalı kimi – ağlı başından oynamış kimi, dəli kimi.
Xan havalı kimi bu otaqdan o otağa qaçır, … sanki kimdənsə gizlənmək istəyirdi.
// Qızğın, qızmış, harın.
Xosrovdan başqa, heç kəs bu havalı ata səmt düşə bilmirdi.
2. Yaxşı havası olan; səfalı. Havalı sahil. Havalı çəmənlik.
