heysiyyətsiz
прил. ягь авачир, ягьсуз, шерефсуз, усал, алчах.
namussuz — vicdansız — şərəfsiz
ləyaqətsiz — məziyyətsiz
прил. лишённый самолюбия, без чувства собственного достоинства
sif. Heysiyyəti, mənliyi olmayan; şərəfsiz, alçaq. [Fərman] Mələyin … heysiyyətsiz bir adam olduğunu düşündü