HÖVL

is. [ ər. ] Qorxu, dəhşət, vahimə.
[Şahmar] hövl içində həyət qapısına doğru addımladı. B.Bayramov.

□ Hövl eləmək (etmək) – qorxmaq, dəhşətə gəlmək, dəhşətlənmək, vahimə basmaq. Təklikdən hövl etmək.
– Xəyalı dərinlərə işləyən qoca birdən hövl edib tərpəndi. B.Bayramov.

Hövl götürmək dan. – bax hövl eləmək (etmək).
Sübhanverdizadə əlilə Kosanın sözünü kəsdi, onu hövl götürdü, … başı gicəlləndi, otaq başına fırlandı. S.Rəhimov.
Qar basmış və artıq gecə qaranlığı çökmüş düzənlikdə Cumanı bu səsdən hövl götürdü. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HÖVL hövl bax qorxu
HÖVKƏLƏMƏK
HÖVLƏKİ

Digər lüğətlərdə

книгопрода́вческий козелки́ набра́сывать окочене́лый отпроща́ться приударя́ть я́звочка ветхозаве́тность ретивое уничто́житься голубь кабельгат amethystine kepi miniver theogony vague вояка грузоподъёмность заскорузлый ланцетный отжиливать поселковый пудлингование увариваться