HÜKƏMA

is. [ ər. “həkim” söz. cəmi] klas. Hikmət və fəlsəfə alimləri; alimlər.
Avropalılar da axır vaxtadək bu məsələ ilə məşğul idilər, hükəma arvadın beynini ölçüb-biçməyə, tərəziyə qoyub çəkməyə vaxtını sərf eləyiblər. Çəmənzəminli.

HÜDUDSUZLUQ
HÜQUQ

Digər lüğətlərdə

вну́ков запечатлева́ться императи́вный миловать недееспосо́бный холо́пски чемода́нщик пантеи́ст перепуга́ть подгрыза́ться по́рванный прокача́ться dog tag Göttingen liana mid-to-late Pretoria propman prophylaxes suitcase unciae vinegar-cruet безденежье опознание преисполнять