hülqum
hülqum
[ər.] сущ. анат. сурлумпӀ; туьд, туьтуьх; ** hülqumu qurumaq гзаф кичӀе хьун, кичевиляй вичи-вич квадарун; hülqumundan yapışmaq сурлумпӀ кьун, туьд кь
Tam oxu »сущ. 1. анат. глотка: 1) часть пищеварительного тракта, соединяющая полость рта с пищеводом. Hülqum xəstəlikləri заболевания глотки 2) простореч
Tam oxu »is. [ər.] anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı
Tam oxu »