HƏCV

is. [ ər. ] Bir şəxsə, ictimai quruluşa, yaxud həyatdakı mənfiliklərə qarşı yönəldilmiş istehzalı, kəskin, acı, kinayəli yazı. Mirzə Ələkbər Sabirin həcvləri. “Molla Nəsrəddin” məcmuəsində çap olunmuş həcvlər.
[Qacar:] Vətən! Çoxmu sevir məni o vətən? Mənə həcv yazır hər yoldan ötən. S.Vurğun.
[Xan:] Hə, bəs nə oldu? Həcv deyən dilin niyə tutuldu? B.Vahabzadə.

□ Həcv etmək – haqqında həcv yazmaq, ələ salmaq, istehza etmək.
Niyə həcv eyləmisən Cürmini, ey can Yusif! Dilü-canım sənə qurban ola, canan Yusif! S.Ə.Şirvani.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏCV həcv bax satira
  • HƏCV pamflet — satira
HƏCMLİ
HƏCVÇİ
OBASTAN VİKİ
Həcv
Həcv – satiranın şəxsi məzmun daşıyan və ancaq şeirlə yazılan bir növüdür. Klassik sənət ənənəsinə görə şair və aşıqlar özlərinin sənət və şəxsiyyətlərinə təhqiramiz münasibət hiss etdikləri zaman həmin hadisəyə və hadisənin səbəbkarına ünvanlanmış vulqar sözlərlə dolu şeir qoşurlar ki, bu da “həcv” adlanır. Həcvlərdə etik çərçivə gözlənilmədiyindən həcv qoşan aşıq və ya şair qarşı tərəfi aşağılamaq üçün vulqar ifadələrdən, söyüş və təhqirlərdən istifadə etməkdən də çəkinmir.

Digər lüğətlərdə

истука́н конве́нт напива́ться предзнаменова́ние склёпка канонизова́ться колбаса́ криволине́йный натурали́ст патрони́ровать потренирова́ться ишимы anemoscope diffused earthwards gemmiferous greyhound guarding reuse sea-king spindle side неотчётливость прошвырнуться распечатывать строительство