HƏDYAN

ər. həzyan

Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, nalayiq sözlər; söyüş // yava, ağzıpərtov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Demə mənə bu hədyanın,

Yəqin bil ki, allam canın,

Qılıncla tökərəm qanın,

Savaşaq indi sənnən mən!

                      (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)

                   *

Hədyan demə, Cəfər paşa,

Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!

Çəkdirərəm sənə haşa,

Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!

                       (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)

                   *

Hədyan sözə bəli deməm,

Müxənnət çörəyin yeməm.

Qoy düşman bilsin mən kiməm,

Ballıcaya səfərim var!

                           (“Düratın itməyi”)

HƏDYAN
HƏQAYİQ ƏRƏB

Значение слова в других словарях

астени́чно бобри́ха гнести́ маса́и расслабева́ть сатири́чность дерьмо́ дирижи́рование дискоте́чный обозва́ть потолка́ться реципие́нт уто́чина фиска́лка энцефалогра́мма accident boat amber-varnish armillaria binaural exorbitancy minae атомизм горбушка сентиментализм телескопный