İBADƏTKAR

is.sif. [ ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici.
[Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.

İBADƏTXANA
İBARƏ

Digər lüğətlərdə

бра́тушка военко́р конвейеризова́ться макла́ческий пе́речень под бре́менем рефлекти́вность скупно́й страхово́й эмблемати́ческий гра́мотность слу́чаем сфраги́стика cassoulet combine doddery drag up far-famed fill humbly overstress peanut gallery woven кредитовать многосемейный