İBADƏTKAR

is.sif. [ ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici.
[Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.

İBADƏTXANA
İBARƏ

Digər lüğətlərdə

воспаля́ть всхра́пывать перецара́пываться подека́дный ука́пываться щепо́точка кры́ться летарги́я мази́ла не моего ума́ дело неусы́пный облысе́ние подо́вый пожи́зненность сфигмо́граф литорея folliculated foment hedger mercantilism raffish rain dance отпасть пенять полиглот