İBADƏTKAR

is.sif. [ ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici.
[Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.

İBADƏTXANA
İBARƏ

Значение слова в других словарях

да́ться долга́нин зло... интрузи́в новопостро́енный перемога́ться расщипа́ть репланти́рование стёсывать фо́гтство эрза́ц вы́свободить девонька наи... размы́ться сшивно́й площица anandrous bifronted dealing disinform entrain sandsoap stoping внести