İBRAZ

[ ər. ] : ibraz etmək (eləmək) köhn. – büruzə vermək, aşkar etmək, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, göstərmək.
[Mirzə Səməd:] Ömrün uzun olsun, deyə minnətdarlıq hisslərini ibraz etmədən çəkinməzdi. Çəmənzəminli.
[Bahadır bəy:] Biz türklər öz sədaqətimizi ibraz etməyə hazırıq. C.Cabbarlı.

İBRANİ
İBRƏ₂

Digər lüğətlərdə

вспы́хивание линова́ние лися́тник отку́пориться подо́блачный термо́псисный невразуми́тельный нейдёт обстреля́ться опу́тываться пейза́нин пестрокры́лый получа́тельница прейскура́нт то́мик бижу домна amortizable arche- cocker up refluent Zimbabwe боком ведомственный тёрн